Virumed Junior, 312,5 mg/ml, proszek do sporządzania zawiesiny doustnej, 1 but. po 60 ml

‐ Substancją czynną leku jest inozyny pranobeks (kompleks zawierający inozynę oraz 4-acetamidobenzoesan 2-hydroksypropylodimetyloamoniowy w stosunku molarnym 1:3). Każdy ml zawiesiny zawiera 312,5 mg inozyny pranobeksu.

‐ Pozostałe składniki to: maltodekstryna, sorbitol (E420), aromat bananowy [preparaty poprawiające smak i zapach, maltodekstryna, guma arabska (E414)], sukraloza, powidon K-30, potasu cytrynian, krzemionka koloidalna bezwodna, metylu parahydroksybenzoesan (E218), propylu parahydroksybenzoesan.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub wg zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Dawka ustalana jest na podstawie masy ciała pacjenta oraz zależy od stopnia nasilenia choroby. Dawkę dobową należy podzielić na równe dawki pojedyncze podawane kilka razy na dobę.

Dorośli, w tym pacjenci w podeszłym wieku:
Zalecana dawka dobowa wynosi 50 mg na kg masy ciała na dobę (0,16 ml na 1 kg masy ciała na dobę), zwykle 9,6 ml zawiesiny (3 g) na dobę, podawane w 3 lub 4 dawkach podzielonych. Dawka maksymalna wynosi 12,8 ml zawiesiny (4 g) na dobę.

Dzieci w wieku powyżej 1. roku:
Zalecana dawka wynosi 50 mg na kg masy ciała na dobę, zwykle 0,16 ml na 1 kg masy ciała na dobę, w 3 lub 4 równych podzielonych dawkach podawanych w ciągu doby.

Poniższa tabela przedstawia dawkowanie w zależności od masy ciała pacjenta.

*W celu odmierzenia zalecanej objętości, należy stosować strzykawkę, dołączoną do opakowania.

Sposób podawania
Podanie doustne. Zawiesinę należy popić odpowiednią ilością wody. Przygotowana zawiesina ma barwę białą do białawej, o smaku i zapachu bananowym.

Instrukcja przygotowania zawiesiny
 Lek ma postać proszku. Przed użyciem należy wymieszać go z wodą. W celu przygotowania 30 ml zawiesiny, do butelki należy dodać 15 ml przegotowanej, a następnie ostudzonej do temperatury pokojowej wody:

1. Należy energicznie wstrząsnąć butelką, aby rozluźnić proszek, następnie należy otworzyć butelkę.
2. Dodać 10 ml wody (2 objętości strzykawki) za pomocą strzykawki dołączonej do opakowania. Zamknąć butelkę.
3. Odwrócić butelkę do góry dnem i energicznie wstrząsnąć (nie krócej niż 1 minutę), aż utworzy się jednorodna zawiesina. Otworzyć butelkę.
4. Dodać 5 ml wody (1 objętość strzykawki) za pomocą strzykawki dołączonej do opakowania. Zamknąć butelkę.
5. Odwrócić butelkę do góry dnem i energicznie wstrząsnąć (nie krócej niż 1 minutę), aż utworzy się jednorodna zawiesina. Otworzyć butelkę.
6. Włożyć do szyjki butelki adapter dołączony do opakowania.

Odmierzanie dawki:

1. Należy wstrząsnąć butelką przez 1 minutę bezpośrednio przed każdym użyciem.
2. Otworzyć butelkę.
3. Wziąć strzykawkę i włożyć ją do otworu adaptera.
4. Odwrócić butelkę do góry dnem.
5. Napełnić strzykawkę odpowiednią ilością zawiesiny, pociągając tłok w dół.
6. Obrócić butelkę we właściwą stronę.
7. Wyjąć strzykawkę z adaptera.
8. Włożyć końcówkę strzykawki do ust i powoli wcisnąć tłok.
9. Umyć strzykawkę wodą i pozostawić do wyschnięcia przed ponownym użyciem.
10. Zamknąć butelkę zakrętką – pozostawić adapter w butelce.

Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia wynosi zwykle od 5 do 14 dni. Po ustąpieniu objawów podawanie leku należy kontynuować jeszcze przez 1 do 2 dni.

Kiedy nie stosować leku Virumed Junior:

‐ Jeśli pacjent ma uczulenie na inozyny pranobeks lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawami reakcji alergicznej mogą być: wysypka, świąd, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka.
‐ Jeśli u pacjenta występuje aktualnie napad dny moczanowej (silny ból stawu z obrzękiem i zaczerwienieniem skóry lub też w obrębie dużych stawów dochodzi do wystąpienia wysięku) lub badania wykazały zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.

Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:

‐ nagle pojawiający się świszczący oddech,
‐ trudności z oddychaniem,
‐ obrzęk powiek, twarzy lub warg,
‐ wysypka lub świąd (zwłaszcza jeżeli dotyczą całego ciała). Inne możliwe działania niepożądane leku Virumed Junior wymieniono poniżej.

Bardzo często, występujące u więcej niż 1 osoby na 10
‐ zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi, zwiększone stężenie kwasu moczowego w moczu.

Często, występujące u nie więcej niż 1 osoby na 10
‐ zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia azotu mocznikowego we krwi – mogą to wykazać badania laboratoryjne krwi zlecone przez lekarza,
‐ bóle głowy,
‐ zawroty głowy,
‐ zmęczenie, złe samopoczucie,
‐ nudności z wymiotami lub bez,
‐ dyskomfort w nadbrzuszu,
‐ świąd skóry,
‐ wysypka skórna (jako jedyny objaw),
‐ bóle stawów,
‐ zwiększone stężenie mocznika we krwi.

Niezbyt często, występujące u nie więcej niż 1 osoby na 100
‐ senność lub trudności w zasypianiu (bezsenność),
‐ biegunka,
‐ zaparcia,
‐ wielomocz (zwiększona ilość wydalanego moczu),
‐ nerwowość.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
‐ obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła), nadwrażliwość, pokrzywka, reakcja anafilaktyczna (nagła, zagrażająca życiu reakcja alergiczna obejmująca cały organizm),
‐ ból w nadbrzuszu, ‐ zaczerwienienie skóry (rumień).

Przed rozpoczęciem stosowania leku Virumed Junior należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

‐ Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały napady dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi lub w moczu. Lek Virumed Junior może bowiem wywoływać przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu. ‐ Jeśli u pacjenta występowała w przeszłości kamica nerkowa.
‐ Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek. W takim przypadku lekarz będzie uważnie kontrolował pacjenta.
‐ Jeśli leczenie jest długotrwałe (3 miesiące lub dłużej), lekarz zleci regularne badania kontrolne krwi oraz będzie kontrolować czynność nerek i wątroby. Podczas długotrwałego leczenia mogą tworzyć się kamienie nerkowe.
‐ Jeśli zaobserwowano objawy reakcji alergicznej, takiej jak wysypka, świąd, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka. W takim przypadku należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem.

Lek zawiera 126,7 mg sorbitolu (E420) w każdym ml zawiesiny, co odpowiada 101,4 mg /0,8 ml zawiesiny; 152,0 mg /1,2 ml zawiesiny; 202,7 mg /1,6 ml zawiesiny; 304,1 mg /2,4 ml zawiesiny; 354,8 mg /2,8 ml zawiesiny. Sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku lub podaniem go dziecku.

Lek Virumed Junior zawiera metylu parahydroksybenzoesan (E 218) i propylu parahydroksybenzoesan. Lek może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).

Należy zwłaszcza poinformować lekarza lub farmaceutę o lekach wymienionych poniżej, gdyż mogą one wchodzić w interakcje z lekiem Virumed Junior:

‐ leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (allopurynol lub inne leki);
‐ leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, w tym leki moczopędne (zwiększające wytwarzanie moczu), np. furosemid, torasemid, kwas etakrynowy, hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid;
‐ leki hamujące czynność układu odpornościowego (tak zwane leki immunosupresyjne, stosowane u pacjentów po przeszczepieniu narządów lub w atopowym zapaleniu skóry);
‐ zydowudyna (lek stosowany w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV).

Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 1 roku.

Lek Virumed Junior nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.